De collega's uit het UWV district Noord Nederland vertellen je graag wat meer over het vak verzekeringsgeneeskunde en waarom ze voor dit beschermd specialisme hebben gekozen.

‘Ik had hiervoor twee andere banen als arts; in een verpleeghuis en in een ziekenhuis. Ik kreeg daar wel eens terug dat ik “teveel deurtjes opentrok' Tamina, arts in opleiding tot specialist arbeid en gezondheid. 

Als ik met mijn patiënten in gesprek was, merkte ik dat er meer problemen waren dan waarvoor ze bij mij kwamen. Ik hoorde me echter bij mijn specialisatie te houden. Dat vond ik jammer, omdat ik zag dat er meer aan de hand was en ik daar ook graag naar wilde kijken. Ik zie de mens namelijk het liefst als geheel. Daarnaast wilde ik ook meer aandacht aan mijn patiënten besteden dan mogelijk was. Toen ik in aanraking kwam met de sociale geneeskunde, merkte ik dat dat veel beter bij mij past. Bij UWV mag en moet ik een volledig beeld krijgen van de cliënt. Ik mag nu dus echt overal aandacht voor hebben.’



‘In mijn vorige functies had ik natuurlijk meer een behandelrelatie met een patiënt dan dat ik nu heb. Ik had verwacht dat ik dat meer zou missen; echt iemand helpen om beter te worden. Maar in de praktijk blijkt dat ik er bij UWV zoveel voor in de plaats krijg, dat ik de behandelrelatie helemaal niet zo mis. Ik kan mijn cliënten nu namelijk echt de aandacht geven die ze nodig hebben. Dat moet ook wel, want het gaat om grote beoordelingen waar veel vanaf hangt. Ik doe er dan ook alles aan om een goed totaalbeeld te krijgen van iemand. Ik vind het erg belangrijk dat mijn beoordeling zorgvuldig is waarbij de cliënten zich ook echt gehoord voelen.’

Plezier in Leeuwarden
‘Naast de aandacht voor de cliënt vind ik het vooral heel fijn dat ik hier in Leeuwarden leuke mensen om mij heen heb. We hebben een fijn team en er zijn altijd collega’s om even mee te sparren over een ingewikkelde zaak. Vroeger was ik vaker op mezelf aangewezen of was ik de enige arts op de afdeling, maar nu ben ik echt onderdeel van een team, wat prettig is aangezien ik ook nog in opleiding ben tot specialist arbeid en gezondheid. Het is ook fijn dat er in de laatste jaren een leuke aanwas van jonge mensen is ingestroomd in de artsenpool. Die hebben weer een andere kijk op het werk en brengen weer een andere energie met zich mee.’

‘De locatie in Leeuwarden is ook wel echt een pluspunt. Je loopt snel even het centrum in en het bevindt zich naast het station. Ik ben misschien een beetje positief bevooroordeeld over Leeuwarden omdat ik zelf uit Friesland kom. Ik vind het ook gewoon leuk om Friese mensen te zien op mijn spreekuur. ’

Persoonlijke groei
‘Natuurlijk moest ik mijn manier van denken en werken bijstellen toen ik hier aan de slag ging. Ik heb ondertussen een hoop geleerd, onder andere over de manier waarop je naar een cliënt kijkt. Bij UWV ben ik veel minder bezig met diagnostiek en behandelen, maar richt ik me meer op de gevolgen van de ziekte voor de cliënt. Wat doet de ziekte nou echt met iemand? Wat lukt niet meer? En  wat lukt nog wel? Dat vergt een heel andere manier van denken. Van nature past die bredere kijk beter bij me.’

‘Ik merk ook echt dat ik groei in mijn werk. Wat een beoordeling soms lastig kan maken is als de cliënt een gecompliceerd verhaal heeft waarin ziekte en sociale problematiek met elkaar vermengd zijn. Het kan dan een uitdaging zijn om alleen te kijken naar het stukje ziekte, want dat wordt van mij gevraagd. Het is de bedoeling objectief te blijven terwijl je toch helemaal in het leven van zo’n cliënt wordt getrokken. Daar word ik steeds beter in en ik krijg ook goede tips van mijn opleider. Sinds ik hier werk ben ik ook zelfverzekerder geworden, simpelweg omdat ik hier echt op mijn plek zit.'  

Terug in de maatschappij

‘Je merkt dagelijks dat je een verschil kan maken in iemands leven. Ik werk veelal met cliënten die een WIA-uitkering ontvangen. Zij hebben vaak minimaal twee jaar niet kunnen werken en zijn daardoor de aansluiting met de maatschappij een beetje verloren. Dan is het een uitdaging om zo iemand te helpen om toch weer ergens aan de slag te gaan.

Zo had ik laatst een cliënt die door hartproblemen geen fysiek belastend werk meer kon doen. Doordat hij werkloos was zag hij nauwelijks andere mensen. Hij zat daardoor niet goed in zijn vel en kreeg zelfs psychische problemen. Samen met mijn collega adviseur werk hebben we een geschikte functie voor hem gevonden. Hij geniet nu heel erg van het contact met collega’s en staat weer volop in het leven. Daar doe je het als specialist arbeid en gezondheid uiteindelijk voor.’

Werk tijdens corona

‘Ons werk is tijdens de coronacrisis nog belangrijker geworden. Je ziet dat mensen in deze tijd een stuk angstiger zijn, omdat het moeilijker is om een baan te vinden. Je moet dan terugvallen op je communicatievaardigheden om mensen gerust te stellen en te begeleiden. Het is dan fijn dat je echt de tijd hebt om te kijken waar de mogelijkheden liggen in deze tijd. Dit is hét moment dat je als specialist arbeid en gezondheid een belangrijke bijdrage kan leveren aan de maatschappij.’

'Het kleinste detail kan een groots gevolg hebben'

Als zaalarts in een kliniek merkte hij al gauw dat hij nauwelijks de tijd kreeg voor z’n patiënten. Soms leek het zelfs op ‘productiewerk’: kort gesprekje met patiënt A en hup, op naar de volgende. ´Dat was niet de reden dat ik ooit koos voor Geneeskunde´, vertelt Rein. Ik besloot verdere ervaring op te doen als bedrijfsarts. 5 jaar werkte ik als Arbo-arts en zag cliënten die in de Ziektewet zaten. Je hebt wettelijk weliswaar  een onafhankelijke positie, maar je voelt de druk van de werkgever. Dan is het niet altijd even makkelijk je rug recht te houden. Daarbij vraagt het vak ook nogal wat commerciële skills en dat  is niet mijn grootste kwaliteit.´

Vrijheid en mogelijkheid

´Tijdens een stage bij UWV viel me op hoe breed het takenpakket was; dat ging verder dan het bepalen van arbeidsongeschiktheid. Op dat moment werd het vak van specialist arbeid en gezondheid een reële optie. Toen zich ook nog de mogelijkheid voordeed te solliciteren, twijfelde ik geen seconde. Ik gaf mezelf een jaar om te onderzoeken hoe het me beviel. Vanaf het eerste moment wist ik het: dit is mijn vak. Ik startte met de opleiding; 4 jaar lang studeren waarin je goed gefaciliteerd wordt door UWV. Tijd, financiën, begeleiding, alles werd perfect geregeld. Tijdens de opleiding heb ik me uitgebreid verdiept in de verschillende wetten zoals de Participatiewet, WIA en Ziektewet. Ik houd van afwisseling in mijn werk door verschillende producten te doen en niet maar een kunstje. Daarvoor is het werkt te interessant! Nu voer ik ook regelmatig deskundigenbeoordelingen uit en begeleid ik co-assistenten. Je kunt je baan invullen zoals jij het wilt; daar krijg je alle vrijheid en mogelijkheden toe.´

100 ziekten, 100 manieren

´De cliënten die je aan tafel krijgt, hebben allen hun eigen verhaal. Ze hebben stuk voor stuk een aandoening, maar iedereen gaat er op z’n eigen manier mee om. Dat maakt het interessant. Waar de één met dezelfde ziekte op wilskracht en karakter probeert aan te pakken, is de ander tot niets meer in staat. Welke factoren bepalen dat? Als specialist arbeid en gezondheid heb je de taak een zorgvuldige analyse maken. Met open vizier ga je in gesprek. Oprecht geïnteresseerd in degene tegenover je.

Mensen vinden het fijn als ze hun verhaal nog eens mogen doen, er wordt namelijk niet meer zo vaak goed naar hen geluisterd. Hun mening en gevoel zijn het uitgangspunt van ons gesprek, daarna is het aan mij de juiste en relevante informatie boven water te krijgen. Het kleinste detail kan cruciaal zijn voor de (nabije) toekomst van je cliënt. Om de juiste afweging te kunnen maken, kun je áltijd in overleg met je collega’s, van arts tot arbeidsdeskundige.´

´Wat wil jij?´

´Keer op keer valt het mij op dat mensen écht wel iets willen doen. Dat ze willen bijdragen. Alleen weten ze vaak niet hoe ze het moeten aanpakken. Ook daarin adviseer ik hen. Misschien zit betaald werk er op dat moment niet in, maar ga vrijwilligerswerk doen. Wat vind je leuk? Waar werkte je vroeger? Het doet mij goed als mensen daarmee aan de slag gaan en de regie in eigen hand nemen.´

Invloed op iemands leven

´Het vak van specialist arbeid en gezondheid is onbekend. En daardoor ook onbemind. Eenmaal in de praktijk eraan geproefd, moeten coassistenten vaak erkennen dat het werk veel omvattender én leuker is dan ze dachten. De tijd en de aandacht die je aan je cliënt kunt schenken en de breedte van de ziektebeelden maken het een mooi vak. Je behandelt als specialist arbeid en gezondheid wel degelijk, maar op een andere manier. UWV is veel meer dan alleen een uitkering. Wij hebben invloed op het leven van iemand.´

'Dit werk is óók nodig en belangrijk. Je helpt op een andere manier.'

De fascinatie voor de werking van het menselijk lichaam en een oprechte interesse in de mens waren voor Kelly de reden om Geneeskunde te studeren. De opleiding en de co-schappen zorgden voor steeds meer duidelijkheid: ‘Ik heb een grote liefde voor het vak, maar vind het ook belangrijk om een goede werk-privé balans te hebben. Die combinatie heb ik als specialist arbeid en gezondheid.’ Onlangs startte Kelly met de interne opleiding bij UWV.

‘Diensten, de bewijsdrang en de hiërarchie… stuk voor stuk kenmerken van het ziekenhuis die niet bij mij passen. Hoewel de presentatie van Bedrijfsgeneeskunde en Verzekeringsgeneeskunde tijdens de opleiding niet heel sprankelend was, meldde ik me toch aan voor een meeloopdag bij beide vakgebieden. Waar ik bij Bedrijfsgeneeskunde nogal een commercieel gevoel kreeg - de arts moest véél cliënten zien, de uitstraling van het gebouw en de druk van de werkgever -, had ik bij UWV Tilburg metéén een goed gevoel. Een ontspannen sfeer, open mensen en iedereen werd serieus genomen. Dat vind ik zó belangrijk! Fijn!’

Behandel-modus uit

‘Hoe te gek was het dat in Tilburg ook nog ruimte was voor nieuwe artsen? Ik kon meteen aan de slag. De eerste twee weken schuif je aan bij een collega tijdens de spreekuren, vanaf de derde week draai je al zelf spreekuur. Vanuit je opleiding heb je de neiging om te gaan “behandelen”, maar dat moet je loslaten. Je moet juist de tijd nemen om een compleet beeld te vormen van de persoon tegenover je. Van zijn mogelijkheden en beperkingen. Het gesprek - en uiteraard ook alle medische informatie die je al hebt - is je belangrijkste tool om je beoordeling te kunnen formuleren.

Je bent dus met je vak bezig, maar je hebt ook te maken met juridische kaders. Die switch maken is in het begin even zoeken, maar de opleiding biedt houvast.’

Gelijkwaardigheid

‘Dit werk vraagt wat van je als persoon. Het begint met oog en oor willen hebben voor de mens tegenover je. Echt naar iemand luisteren. En je vooral gelijkwaardig opstellen. Natuurlijk ben jij de arts met de kennis, maar mensen moeten zich veilig voelen bij je, ze moeten je vertrouwen. Het zijn immers vaak emotionele gesprekken die je voert.’

Taboe?

‘Ik kan het echt íedereen aanraden, dit werk! Er lijkt wel een taboe op te liggen in de opleiding. Dit werk is óók nodig en belangrijk. Je helpt op een andere manier. De diversiteit is groot, van tastbare schouderklacht tot psychisch probleem. En dan heb je juíst je medische kennis nodig. En, wat ik zelf erg fijn vind, je hebt de tijd voor je cliënt. Zeven minuten voor een consult? Wat dacht je van een uur? Dus: laat dat gevoel los!

Inmiddels is Kelly verhuisd en werkzaam op kantoor Leeuwarden. Zij is onlangs gestart met de medische vervolgopleiding tot specialist arbeid en gezondheid. Daarnaast is zij bestuurslid van het A(N)IOS netwerk Verzekeringsgeneeskunde en helpt zij mee aan de verbinding van ANIOS en AIOS uit het hele land.