Het contact met mensen, dat trok Bram. Daarom wilde hij arts worden. Na zijn studie geneeskunde startte hij met zijn promotietraject. Hij wilde internist worden en richtte zich op interne geneeskunde en vaatchirurgie. In het derde jaar kwamen de twijfels. Hij zag het aantal opleidingsplekken verminderen. Collega’s die klaar waren, vonden geen werk. Was zijn keuze wel de juiste?

“Ik ging me oriënteren. Hoe verder? Huisartsengeneeskunde leek me een goed alternatief. Je bent dan heel dichtbij de mensen, kunt kleine ingrepen doen. Maar de hoge werkdruk, het snelle beslissen, dat vond ik belangrijke nadelen. Tijdens mijn opleiding liep ik een coschap bij UWV in Eindhoven. Daar had ik positieve herinneringen aan. Ik informeerde bij iemand die bij UWV werkt en werd uitgenodigd voor een meeloopdag. Meteen voelde ik die klik weer. De manier van werken, sprak me ontzettend aan. Ik besloot de switch te maken. En wat erg fijn was; UWV vond het prima dat ik naast mijn opleiding tot , ook mijn promotieonderzoek zou afronden. Dat betekent heel veel voor mij. Ik had er al zoveel tijd en werk inzitten.”

Je hebt hier langere en betere gesprekken
“Als specialist arbeid & gezondheid beoordeel je cliënten. Je behandelt ze niet. Daar moet je even aan wennen, je bent als arts vaak gewend om te handelen. Hier helpen we cliënten op een andere manier. Ik beoordeel mensen voor de Ziektewet en de WIA. Mijn cliënten hebben een breed scala aan gezondheidsproblematiek. Hun ziekzijn heeft veel impact op hun leven. Voor hen is het heel belangrijk dat ze zich gehoord voelen. Het geeft veel voldoening dat je echt tijd voor hen kunt maken. Je hebt hier langere en betere gesprekken. En het leuke is, elk verhaal is anders. Soms hebben mensen wél klachten, maar zijn ze niet arbeidsongeschikt. Dat is dan een teleurstelling. Ik vind het een uitdaging om hen dan een alternatief perspectief te bieden, zodat ze niet in een gat vallen, maar verder kunnen. Doordat we hier in Sociaal Medische Centra (SMC) werken, kúnnen we ook vaak een alternatief bieden. Bijvoorbeeld een kortdurend psychologisch traject, of een behandeling bij een fysiotherapeut. We staan met een heel multidisciplinair team om de cliënt heen, daardoor kunnen we echt maatwerk bieden.”

Je leert hier snel, ook van elkaar
“De afwisseling bij UWV geeft me energie. Spreekuur, overleg binnen het SMC, cursussen, mijn vaste onderwijsdag in Nijmegen, het is heel gevarieerd. Wat ik ook leuk vind, is dat je vanaf het begin zelfstandig spreekuren doet. Om je daarop voor te bereiden kun je uit allerlei onderwijsmodules kiezen. Je maakt opdrachten, volgt een lesdag en maakt een toets. Ik heb bijvoorbeeld mijn kennis van de Ziektewet bijgespijkerd. Met behulp van modules zoals verzekeringsgeneeskundige oordeelsvorming of argumenteren bepaal je samen met je praktijkopleider je leerroute. Je wordt ook goed begeleid, vind ik. Wekelijks spreek ik mijn praktijkopleider en mijn mentoren Charelle en Nina spreek ik vrijwel dagelijks. Zij contrasigneren mijn beoordelingen, waardoor je steeds feedback krijgt en snel leert. In het SMC leer je ook veel van elkaar, omdat iedereen zijn eigen kennis en ervaring inbrengt.”

“Als je zegt dat je internist bent, heeft iedereen daar meteen een beeld bij. Wat een specialist arbeid & gezondheid doet, is veel minder bekend. Ik moet dat geregeld uitleggen. Net als elke arts, neem ik beslissingen die mensenlevens raken. Ik beslis niet welke ingreep nodig is, ik beslis wel over het bestaan, de financiële basis, van mensen. Dat is minstens zo impactvol. Het maakt mijn werk boeiend en betekenisvol. En het contact met mensen waarnaar ik op zoek was, dáár draait het hier juist om.”