Na ruim 20 jaar ‘met veel plezier en enthousiasme’ als kinderarts in een regionaal ziekenhuis te hebben gewerkt, ging Annemiek een ‘nieuwe uitdaging’ aan. Ze oefent nu het vak van medicus buiten het ziekenhuis als verzekeringsgeneeskundige in opleiding bij UWV in Noord Holland Noord. ‘Mijn kennis, levenservaring, vaardigheden en oordeelsvorming kan ik goed benutten bij de beoordeling van de ziekte en ziektebeleving van verschillende mensen.’

‘Ik heb ruim 20 jaar als kinderarts in een ziekenhuis gewerkt. Kindergeneeskunde is een inspirerend vakgebied, ik heb altijd met veel plezier gewerkt. Maar tegelijk bemerkte ik hoe de druk op de zorg toenam, vooral op de acute zorg. Dat ging in mijn geval ten koste van het werk op de polikliniek en de zorg voor chronisch zieke kinderen. Als gevolg van bezuinigen in de sector is er bovendien sprake van minder werkcapaciteit, van minder verpleegkundigen bijvoorbeeld. Dat merkte je dagelijks.

Daarbij: ik was toe aan verandering. Ik wilde echt iets anders binnen de geneeskunde, had grote behoefte aan een ommezwaai. Tijdens een meerdaagse communicatietraining maakte ik kennis met specialisent arbeid en gezondheid van UWV en raakte geïnspireerd door hun werk als beoordelaar en de problematiek waarmee zij te maken hebben.

Zij-instromer met verkorte opleiding

Ik besloot me te oriënteren en een dag met een arts binnen de organisatie mee te lopen. Dat beviel met zo goed dat ik nu als arts in opleiding tot specialist (aios) bij UWV werk. Ik volg de specialistenopleiding als zij-instromer, waarbij de opleidingsduur aanzienlijk is verkort.  

Het gebouw in Alkmaar omarmde me vanaf het eerste moment, mijn nieuwe collega’s waren van meet af aan hartelijk en behulpzaam. De overlegsfeer is goed. Ik wist, net als vele andere vakgenoten trouwens, niet veel van sociale geneeskunde. Binnen de opleiding geneeskunde is het echt een ondergeschoven kindje. Het heeft in de optiek van menigeen ook geen ‘stoere’ uitstraling.

Bij ziekenhuisartsen hebben mensen het beeld van zwoegende en zwetende dokters die veel uren maken. Dat gold voor mij ook, hoor. Als ik een nachtdienst had gedraaid, had ik de volgende dag gewoon spreekuur. Het is een imago dat vaak door de buitenwacht als romantisch wordt beschouwd. Maar het trekt een zware wissel op je functioneren, professioneel én privé.

Als specialist arbeid en gezondheid bij UWV heb je ruim de tijd voor je cliënten. En daar gaat het voor mij nu juist om. Ik spreek een cliënt een uur, waarna je een dossier moet opstellen. Daarin maak je een totaalplaatje. Dat vind ik ook het aantrekkelijke van dit beroep. Aan de hand van gesprekstechnieken moet je veel te weten komen over je klant. Wat zijn de klachten, de belemmeringen? Waarbij je uiteindelijk heel goed kijkt naar wat iemand nog wel kan.

Ik houd me momenteel bezig met klanten in de Wajong-regeling. Een kwetsbare groep van mensen die met een spectrum aan klachten te maken hebben: van autisme tot spierziekten. Een gesprek met hen vergt een zorgvuldige voorbereiding, te beginnen met het doorspitten van het dossier van de cliënt.

‘Fijn dat er een luisterend oor is’

Mijn ervaring is dat mensen het fijn vinden dat ze hun verhaal kunnen doen. Dat er een luisterend oor is. Cliënten vertellen in vertrouwen wat gezondheidsproblemen betekenen in hun dagelijks leven. Dat kan tot aangrijpende verhalen en emotionele gesprekken leiden.

Wat een goede specialist arbeid en gezondheid moet hebben? Mij past enige bescheidenheid, ik ben net in opleiding. Empathie is belangrijk, al vind ik dat elke arts per definitie inlevingsgevoel moet bezitten. Je moet vaardig zijn in contact en communicatie en besluitvaardig zijn. Want uiteindelijk moet jij een beslissing nemen. Hoe die ook uitpakt.

Wat ik aantrekkelijk aan mijn vak vind is de balans tussen werk en privé. En ja, het is wel even wennen voor het thuisfront met meer dan 25 jaar onregelmatige diensten en geregeld opgepiept worden. Ik kijk met liefde terug op mijn tijd als kinderarts, maar ik heb nu echt mijn draai gevonden.’