Renske is bij UWV Amsterdam bij de afdeling Bezwaar en Beroep in opleiding tot specialist arbeid en gezondheid. ‘Het leuke is dat ik met zowel de medische als de juridische kant van het verhaal te maken krijg.’

‘Ik werkte in Suriname als anios in het ziekenhuis bij de verloskunde en gynaecologie, maar daar zat ik niet goed op mijn plek. Van mijn vader kreeg ik een vacature voor arts arbeid en gezondheid bij UWV doorgestuurd met de vraag of dat misschien iets voor mij was. Het vak verzekeringsgeneeskunde kende ik niet goed, maar toen ik de vacature las besefte ik dat dit me weleens goed zou kunnen liggen.’ 

Puzzelstukjes
Renske reageerde, ging aan de slag als anios en het beviel zo goed, dat ze als aios de opleiding verzekeringsgeneeskunde ging volgen. Een goede keuze, zo bleek. ‘Je kunt hier echt de tijd nemen voor de cliënt en het bijbehorende vraagstuk. Dan ga ik op zoek naar de missende puzzelstukjes. Ik ben nogal precies, dus dat past goed bij mij.’ 

UWV is een grote organisatie en bestaat uit veel verschillende onderdelen. Bij de divisie Bezwaar en Beroep krijgt Renske te maken met cliënten en werkgevers die het niet eens zijn met de beoordeling van de arts van UWV in het primaire proces. Ze is ook verantwoordelijk voor het heroverwegen van de medische beoordeling. Dat vraagt om diepgravend onderzoek en mensenkennis.

‘Het leuke van Bezwaar en Beroep is dat je met zowel de medische als de juridische kant van het verhaal te maken krijgt. De uitdaging is daarbij om op zoek te gaan naar de juiste vragen om de vraag áchter het bezwaar goed in beeld te krijgen, naast de primaire beoordeling die er al ligt: heb ik de juiste informatie? Het werk is hier anders dan bij de eerste beoordeling: cliënten zijn het niet eens met een eerder genomen beslissing van UWV en komen dus met een teleurstelling binnen. Het is belangrijk dat de cliënt zich dan alsnog gehoord voelt en goed geholpen wordt. Daarom geef ik cliënten de ruimte om hun verhaal te doen.’

Flexibiliteit
‘Ik ben op een ander kantoor begonnen dan waar ik nu werk. Dat ging prima in de combinatie met thuiswerken, maar vanwege veranderingen in mijn privéleven werk ik inmiddels dichterbij huis waardoor werk en privé beter te combineren zijn. Die flexibiliteit is er. Op de werkvloer heerst een prettige sfeer. De collega’s zijn open en gezellig, en bereid om mee te denken, ook de juridische collega’s en de arbeidsdeskundigen waar je mee samenwerkt en het management.’

De meeste artsen bij UWV beginnen bij Sociaal-medische zaken en vandaaruit stromen ze door naar Bezwaar en Beroep. Renske niet: ‘Als nieuwkomer vorm je een oordeel over een vaak ervaren verzekeringsarts van Sociaal-medische zaken – en dat is vooral in het begin niet altijd gemakkelijk. Daar krijg ik wel goede begeleiding bij, bijvoorbeeld in de vorm van reflectiegesprekken en door besprekingen met collega’s, mijn opleider en de begeleider. Het is heel leuk om daar met open vizier in te gaan en feedback te krijgen. In het begin kostte het me veel tijd om te bepalen welke puzzelstukjes missen. Nu zorg ik dat ik eerst de kern van het probleem duidelijk heb, en vervolgens kijk ik wat ik nodig heb om dat op te lossen. De uitgebreidere of nieuwe informatie uit de bezwaarprocedure gebruik ik in mijn beoordeling. En zelf ga ik tijdens de opleiding natuurlijk ook stage lopen bij Sociaal-medische zaken. 

Het bijzondere in mijn werk is dat ik echt tijd heb voor dossiers. Bij het doornemen daarvan krijg ik al een beeld van de cliënt, maar het gesprek met de cliënt ga ik open in. En dan merk je soms dat de situatie anders is dan wat je naar aanleiding van het dossier verwacht.’

Menselijke maat
Hoe maakt Renske als arts bij Bezwaar en Beroep het verschil voor een cliënt? ‘Soms valt iets uit in het voordeel van een cliënt, soms in het nadeel. Ik kan daarbij de wet en richtlijnen naleven en medische kennis verwerken. Door de hele situatie zo goed mogelijk in te schatten doe ik mijn beoordeling, zodat mensen weten waar ze aan toe zijn en krijgen waar ze recht op hebben. Daar kan ik vanuit het medische deel aan bijdragen.’

UWV is veel bezig met de menselijke maat. ‘Dat is voor mij een vereiste. Mensen zijn van ons afhankelijk, een deel van hun leven ligt in onze handen. Een cliënt heeft recht op een goede uitleg, empathie en een goede bejegening. Ik heb meegemaakt dat een cliënt aan het einde van een hoorzitting zei dat de uitkomst hem niet meer veel uitmaakte. Er was oprecht geluisterd, hij voelde zich gehoord en kon zijn ei kwijt.’